عروض شعر و موسیقی یکی نیست

بگویم فرق وزن و ریتم ، در چیست

 

عروض خاصّ و ریتم چیست دارند؟

نواها وزن ایقاعی ست دارند

   

چو صوت و واژه دو بحث جدا شد

هجاها ، فاصله های نوا شد

  

بود سلفژ سلوک نت گرایی

اصول دیدخوانی ، دید سرایی

   

که سلفژ یا سرایش خوب باشد

اصول نغمه ها ، مطلوب باشد

   

از آنجایی که مست عطر یاسم

صدای عشق را من می شناسم

   

به پای ساز ، یک عمر است ، سحریم

من و موسیقی و غم ، اهل شعریم

   

همیشه شعر من ، لحنش بهشتی ست

صدای ساز من ، اردیبهشتی ست

   

چو ، باشد شور دل ، دنیا به کام است

شراب شعر و موسیقی ، به کام جام است

   

اگر چه وصف آن باشد بسی شرف

برآنم تا ز موسیقی زنم حرف

   

ز رنگ و دستگاه و گوشه هایش

کنم تقدیم هر کس ، توشه هایش

 

نغماتش جهان را کرده حیران

شکوه ناب موسیقی ایران

 

چه شور انگیز و ناب و دلپذیر است

به عالم نغمه هایش ، بی نظیر است

   

اصالت در هنرهای قدیمی است

نوای سنتی خیلی صمیمی است

   

به پرده ، نغمه ها ، دریای رنگ است

همیشه نام موسیقی قشنگ است

   

به ساز بی شکیبم ، پرده بستم

به بزم شعر و موسیقی ، نشستم

   

به لب گلبانگی از آواز دارم

همیشه ، الفتی با ساز ، دارم

 

همیشه عرشی و جنت سرشت است

برایم ساز ، چیزی چون بهشت است

 

امید شرح عشق و راز دارم

علاقه من به شعر و ساز دارم

 

طلوع موسیقی مانند ماه است

دو صد آهنگ ، در هر دستگاه است

   

به تشریح و اشاره ، نکته ، ایما

شوم وارد ، به دنیای نواها

 

نواه ها رنگهای آسمانی است

نگین نغمه رنگین کمانی است

   

به شرح نغمه و آهنگ و آوا

نمایم بحث فنّی در نواها

   

چه در یک قطعه، موسیقی ست ، اجرا؟

برایت ذکر خواهم کرد اسما

 

عجب آهنگ دارد ، شور بی حد

نخستین نغمه باشد پیش درآمد

   

بیندازد ، به جان و دل ، تب تاب

مقدّمه درآمد ، چهار مضراب

 

فواصل ، گوشه ، آن باشد ، که باید

پس آنگه ، گوشه ، تکه ، رنگ آید

 

نوا و رنگ را اطلاق دارد 

نظرات شما عزیزان: